فنون در هنکادو
در هنکادو فنون به گونه ای در هم آمیخته و ترکیب می شوند که انسان را به اوج قدرت رسانیده تا بر حریف خود غالب گردد. در هنکادو اجرا فنون حد و مرز نداشته وآنقدر در هم ترکیب می شوند که بیننده را به وجد آورده و او را در ابتدا به خلقت آفرینش که همان فکر انسان است و سپس ساخته دست انسان که ورزش هنکادو می باشد فرو می برد . هنکادو دنیایی از هنر پیچیده فنون بوده که در نهایت زیبایی کارآمدترین فنون القایی بشر است که تا به امروز دست یافته و نظر هر بیننده ای را به خود جلب می نماید که این نیز از محاسن ظاهری این هنر رزمی تخصصی است. در دنیای کنونی هنرهای رزمی متعددی با رنگ و اشکال مختلف پا به عرصه وجود گذاشته اند ولی هنکادو هنری است که انسان را برآن می دارد تا استعدادهای نهفته خود را شکوفا کرده و از رکود و تنزل خود را رهانیده و در دنیای ماوراء قدرت بشری سیر نماید . در هنکادو نیم دایره های شکسته شده به صورت امواج به هم متصل شده تا در ابتدا حرکت ، حریف را در هم خرد کرده او را از حرکت ساقط نموده و در پایان با شکست مواجه نماید . هنکادو اصلی است بر اصول هنر دفاع شخصی ، شاید این سئوال پیش آید که چگونه این هنر می تواند اصلی بر اصول هنر دفاعی باشد . ما در حرکات متصل به هم و بردن حریف به نقطه ایی که کنترل خود را از دست می دهد در واقع او را تجزیه نموده و به اشکالی که می خواهیم در می آوریم. منظور از اشکال ، اشکال هندسی نبوده بلکه حالاتی است که انسان در آن وضعیت تعادل خود را از دست داده و کاملا
در اختیار ما قرار خواهد گرفت . در هنکادو آرامش و تمرکز نیز جایگاه ویژه ای دارد زیرا این ورزش ، علمی و تخصصی می باشد . به لحاظ اینکه در درجات بالا سرعت ، زیبایی و پیوستگی در هنگام اجرا فنون سر آمد آموخته های هنرجو در این ورزش است یعنی اینکه هنکادو کار می بایست در اجرا فنون آنقدر تمرینات لازمه را داشته باشد که مسلط بر آنها گردیده و بتواند با زیبایی خاص و توانمندی بالا به اجرا حرکات پرداخته و این هنر زیبا را شایسته و بایسته به تماشا بگذارد . هنکادو یعنی زیبایی طبیعت ، زیبایی خلقت آفرینش. در هنکادو بدن نقطه ثقل نداشته بلکه همواره در حرکات دوار متصل بهم می بایست جایگاه خود را پیدا کند . در نقطه ثقل بدن که محوریت بدن را تشکیل می دهد همان فنون متصل شده به یکدیگر است که با تکیه بر آن می بایست محوریت ثقل بدن را بوجود آورد و این بدان معنی است که در هنکادو ثابت ماندن جایگاهی ندارد . در هنکادو جابجایی ، سرعت عمل بالا ، حفظ تعادل و تمرکز در اجرای فنون لازم الاجراء است . در غیر این صورت کاری از پیش نخواهیم برد . هنکادو یک اصول است تا یک اصل ، اصول و زاویه های تعیین شده در اجرای فنون در بحث اصلیت اصل از اصول مشتق می گردد و هنکادو از ترکیب فنون . در هنکادو به لحاظ حساسیت فنون و ظرافت بالا در اجرای حرکات بر پایه ممارست و حضور ذهن استوار است . وقتی که از اصول بحث به میان می آید منطق نیز در کنار آن جای گرفته تا از تکرار اشتباهات گذشته قالب تهی گردد. در عمل ، اجرای فنون هنکادو بگونه ای ساخته و پرداخته شده است که از هر زاویه به آن نگاه شود ، اصول و قواعد خاص آن به وضوح مشاهده می گردد . در هنکادو تنها فرعی که وجود دارد بی اعتنایی به اصول فنون پایه در این هنر زیبا و علمی است در غیر این صورت متن این ورزش با روح شما عجین شده تا با جسمتان توانسته باشید حرکات زیبای این ورزش را به تماشا بگذارید. فنون هنکادو از 3 اصل ساختار اصولی فنون تشکیل می گردد که شامل : 1- قدرت 2 – سرعت 3 – تکنیک می باشد . در هنکادو سرعت به منزله سنبل و نماد این ورزش ، قدرت به منزله مظهر ، و تکنیک به منزله پیکره وجودی این ورزش علمی زیبا محسوب می گردد که با نبود یک عضو در این ساختمان دو عضو دیگر بی اثر خواهند ماند . در هنکادو چون پیوستگی فنون وجود دارد پس می بایست سرعت عمل بالا به کار گرفته شود که این کار به 2 علت صورت می گیرد . 1 – کوتاه کردن زمان اجرا فنون 2- زیبا جلوه نمودن فنون در هنکادو آن گاه که سرعت بر زمان غالب گردیده و زمان کوتاه گردد ، حریف را در اختیار خود خواهیم گرفت و این فرضیه بدان معنی است که زمان برای عکس العمل در حریف متوقف شده و خود نیز با سرعت عمل خود حریف را با شکست مواجه می نماییم .در هنکادو هر چند که سرعت عمل بالا زیبایی فنون را جلوه گر می نماید ولی قدرت نیز بخش مهم در زیبایی فنون می باشد . و اما تکنیک ، در هنکادو تکنیک اصول پایه محسوب می شود زیرا هاله ای است از لطافت و پیوستگی حرکات موزون دست و پا که با روحی آکنده از شادی و نشاط در هم آمیخته شده است و می توان گفت رکن اساسی این ورزش حالات خاص هماهنگی روح و جسم در این ورزش است که در نهایت ظرافت چون توده عظیمی از انرژی و قدرت با سرعتی چشمگیر فنون را به حرکات در آورده تا به آنچه خواسته ایم برسیم . هیچ چیز در دنیا بدون ترکیب شدن تکامل نخواهد یافت . این است فلسفه هنکادو . در هنکادو فنون به 2 روش کاتمه وازاء ، ناگه وازاء و به 3 قسمت تقسیم می شوند . 1 – فنون ارتقاء درجه 2 – فنون مبارزه ایی 3 – فنون نمایشی . فنون ارتقاء درجه جهت اخذ کمربند می باشد که کار آموز پس از گذشت مدت زمان تعیین شده در صورت موفقیت در آزمون به عمل آمده ، کمربند مورد نظر را اخذ و حکم آن را دریافت می دارد . فنون مبارزه ایی این هنر تخصصی به صورت آزاد و کنترلی در چهار چوب قوانین بین المللی این سبک قابل اجراء می باشد و فنون نمایشی که سنبل زیبایی و اقتدار این سبک است به منظور معرفی و جذب اقشار مختلف جامعه به اجراء گذاشته می شود . هنکادو دارای زیر مجموعه هایی است از قبیل رزم های انفرادی و مسابقات آزاد تاتامی به نام ( شی آی دو ) . شی آی دو پل ارتباطی مستحکمی است بین سبکهای تاتامی که در واقع معرف اقتدار و زیبایی این هنر تخصصی است که این مسابقات در چهارچوب قوانین بین المللی این سبک قابل اجرا ء می باشد .
 |
 |
 |
ناگه وازاء هانمی هانداچی |
سوده اری دوری هانمی هانداچی |
مائه ناگه هانمی هانداچی |
 |
 |
شیمه ناگه وازاء |
کزوشی وازاء اوشیو کزوشی |
 |
 |
سوکی اوشیو کزوشی هانمی هانداچی
|
توموئی ناگه |
 |
|
آشی بارای مائه ناگه |
|
|