1 – مسابقات قهرمانی (کاتا و مبارزه)

2 –شیای دو( مسابقه آزاد بین سبکی)

3 – زیر مجموعه ( رزم های انفرادی )

از آنجایی که تمام ورزشهای جهان یک هدف واحد و مشترک که همان ایجاد فضاهای ورزشی جهت جذب و گرایش جوانان به سمت و سوی ورزش می باشد را دنبال می کنند تفاوت و زیبایی هر سبک از ویژگی های آن ورزش محسوب می گرددکه یکی از عوامل جذب و گرایش اقشار مختلف جامعه به سمت ورزش ، تفاوت ها و ویژگی های منحصر به فرد آنها است .

ورزش هنکادو نیز در بین ورزشهای رزمی موجود در جهان از زیبایی خاصی برخودار است که در این خصوص می توان به فنون ترکیب شده که با سرعتی قابل توجه به حرکت در می آیند اشاره نمود .

در سبک هنکادو ساختار تکنیکی به گونه ایی تخصصی ساخته وطراحی شده است که این سبک را از سبکهای مشابه تمایز می بخشد. فنون این سبک به 3 روش قابل اجراء است :

فنون ارتقاء درجه

فنون مبارزه ایی

فنون نمایشی

که هر کدام با دیگری متفاوت بوده و با زیبایی های خاص خود به اجراء در خواهند آمد . یکی دیگر از تفاوتهای این سبک در مرحله دان 4 است به دلیل اینکه کار آموزی که در مرحله دان 4 قرار می گیرد می بایست 2 الی 3 تکنیک ترکیبی ساخته و درصورت قبولی در آزمون تز پایان دوره مقدماتی مقطع مشکی که دان 3 می باشد را ارائه داده و در صورت تأیید کمیته فنی دان 4 را اخذ مینماید.

هنکادو دارای 3 نوع مسابقه می باشد:

مسابقات سبک هنکادو که شامل مبارزه و کاتا می باشد و مسابقه آزاد بین سبکی به نام شیای دو که این مسابقه با قوانین خاص خود بین سبکهایی که از فنون پرتابی و فقل مفاصل استفاده می کنند برگزار می شود .

تنوع و تغییراتی که در لباس و خط های ( دان ) دوخته شده روی کمربند در این سبک وجود دارند از دیگر محاسن این هنر تخصصی می باشد . سبک هنکادو دارای زیر مجموعه هایی است به نام رزم های انفرادی که جهت نیروهای نظامی و انتظامی آموزش داده می شود . هنر رزمی هنکادو دارای تکنیکهایی زیبا و فرار بوده که به وسیله دامنه حرکتی وسیع خود نظر هر بیننده ایی را به خود جلب می نماید.